W 1972 roku, na podstawie Uchwały Nr 185 Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 1972 roku ustalono następujące formy szkolenia ogólnego i zawodowego junaków:
– podstawowe studium zawodowe dla młodzieży bez ukończenia szkoły podstawowej,
– zasadnicze szkoły zawodowe dla młodzieży z ukończona szkołą podstawową.
Nauka w jędrzejowskim hufcu w ramach Zasadniczej Szkoły Zawodowej w hufcu trwała 2 lata. Szkolenie praktyczne odbywało się zgodnie z programem dla danego zawodu w Jędrzejowskim Przedsiębiorstwie Budowlanym. Wszyscy junacy przydzieleni byli do instruktorów-nauczycieli, odpowiedzialnych za prawidłowy przebieg praktycznej nauki zawodu. Zakład pracy po zakończeniu szkolenia zawodowego zobowiązany był do przeprowadzenia egzaminu przed zakładową komisją kwalifikacyjną. Sprawdzianem dodatkowym osiągniętej wiedzy teoretycznej i praktycznej, obok egzaminów kwalifikacyjnych, w okresie pobytu w hufcu był turniej „Złotej Kielni”. Był to turniej szeroko pojętej wiedzy o budownictwie. Uczestniczyli w nim uczniowie szkół budowlanych i uczestnicy Ochotniczych Hufców Pracy uczący się w zawodach budowlanych.
Ideą turnieju była konfrontacja wiedzy i umiejętności budowlanych w zawodach: murarz-tynkarz, monter konstrukcji żelbetowych, monter instalacji budowlanych, mechanik maszyn budowlanych. Uczestniczyli w nim przedstawiciele wszystkich hufców budowlanych województwa kieleckiego. Junacy 14-2 OHP w Jędrzejowie w 1982 roku zajęli I miejsce w zawodzie murarz-tynkarz, co wzbudziło ogromny podziw wśród Komisji i Dyrekcji Szkół oraz duże zainteresowanie mediów. Za dobre wyniki w nauce i pracę przedsiębiorstwo przyznawało junakom nagrody rzeczowe oraz wysokie premie pieniężne.
Stan osobowy junaków hufca w latach 1972-1982, którzy ukończyli szkołę i zdobyli zawód.
| Rok szkolny | Ilość |
| 1972 | 40 |
| 1973 | 63 |
| 1974 | 65 |
| 1975 | 65 |
| 1976 | 80 |
| 1977 | 85 |
| 1978 | 85 |
| 1979 | 80 |
| 1980 | 120 |
| 1981 | 160 |
| 1982 | 178 |
| RAZEM | 1021 |
Fot. Dyrektor Jędrzejowskiego Przedsiębiorstwa Budowlanego wręcza nagrodę wyróżniającemu się uczestnikowi
Tekst: Bożena Kucybała
