W siódmym dniu naszego obozu zwiedziliśmy Zamek Krzyżacki w Malborku. Monumentalna, surowa w swej formie budowla przytłaczała swym ogromem. Długa na 900 i szeroka na 300 metrów zapierała dech w piersiach. Eleganckie, choć surowo wykończone wnętrza również działały na wyobraźnię. Słuchając przewodnika można było się dowiedzieć, że:
Zamek w Malborku budowany był w kilku etapach od 1280 do połowy XV w. przez zakon krzyżacki. Początkowo siedziba komtura, od 1309 po przeniesieniu stolicy zakonu do Malborka, siedziba wielkich mistrzów zakonu krzyżackiego i władz Prus Zakonnych do 1457. W latach 1457–1772 rezydencja królów Polski, od 1466 siedziba władz Prus Królewskich, od 1568 siedziba Komisji Morskiej, w 1772 zajęty przez administrację Królestwa Prus i zdewastowany w latach 1773–1804. Rekonstruowany w latach 1817–1842 i 1882–1944, zniszczony w 1945, ponownie rekonstruowany od 1947.
Zespół zamkowy w Malborku obejmuje:
- Zamek Wysoki, czworoboczny, z dziedzińcem otoczonym krużgankiem, kościołem Najświętszej Maryi Panny z kaplicą grobową św. Anny oraz wieżami.
- Zamek Średni, wzniesiony w miejscu byłego przedzamcza, trójboczny, z rozległym dziedzińcem otwartym ku Zamkowi Wysokiemu (oddzielonym od niego murem i fosą), z kaplicą św. Bartłomieja, Wielką Komturią, Infirmerią, Wielkim Refektarzem, Pałacem Wielkich Mistrzów, Refektarzem Letnim, Refektarzem Zimowym oraz wieżą.
- Zamek Niski (Przedzamcze), z Karwanem, kaplicą św. Wawrzyńca oraz szeregiem zabudowań gospodarczych.
Jak wskazał przewodnik, Zamek w Malborku jest jednym z najznakomitszych przykładów średniowiecznej architektury obronno-rezydencyjnej w Europie Środkowej, w dodatku zachowanej (odrestaurowanej) w tak doskonałym stanie.
Autor tekstu – Jacek Klamka
Autor zdjęć – Beata Wróblewska
